Temat: Dobre słowo na wakacje
Dziękujemy wszystkim za zaangażowanie i uwagę. Ks. Marek Matera i Ks. Jarosław Stefański.
Temat: Powtórzenie wiadomości z ogólnej wiedzy religijnej – quiz.
Powoli zbliżamy się do końca roku. W czwartek Uroczystość Bożego Ciała.
Proponuję dla Was na dziś małe, utrwalenie i powtórzenie wiadomości z podstawowej wiedzy religijnej.
Temat: Historia zbawienia – powtórzenie wiadomości
Dla odmiany proponuję trochę inny styl katechetyczny niż mój. Myślę, że może Was zaciekawić i zainspirować.
Temat: Duchu Święty – przemień nas!
Zapraszam do obejrzenia prezentacji i medytacji biblijnej. Na temat zesłania Ducha Świętego.
Temat: Jan Paweł II – 100-na rocznica urodzin
Z okazji Niedzieli Dobrego Pasterza już mówiliśmy o Janie Pawle II. Znalazłem bardzo interesujący i ciekawy dokument o Janie Pawle II. Myślę, że również oglądaliście niedzielny koncert, połączony z wypowiedziami i świadectwami. Pozdrawiam ciepło.
https://www.youtube.com/watch?time_continue=586&v=HHOX03Pmd5s&feature=emb_logo
Temat: Słowo Boże w sensie ścisłym.
Przesyłam Wam kolejną katechezę, która jest zarazem przygotowaniem do bierzmowania.
Temat: Św. Jan Paweł II i Jego zasługi dla Kościoła.
Przeżywamy obecnie Tydzień Modlitw o powołania. Rozpoczął on się w zeszłą niedzielę, którą nazywamy Niedzielą Dobrego Pasterza. Tym Dobrym Pasterzem jest sam Jezus Chrystus, który mówi do każdego z nas przez zwoje słowo, przemawia również do nas w sumieniu.
Jezus powołuje i posyła ludzi, którzy podobnie jak On prowadzą ludzi szczęśliwego życia. Nazywamy ich po prostu świętymi.
Zapraszam Was teraz do obejrzenia katechezy właśnie o tym wielkim świętym, jakim był Jan Paweł II – papież Polak, gdyż zbliża się setna rocznica Jego urodzin.
https://view.genial.ly/5e95aabbbdc66c0ddf010258/horizontal-infographic-review-jan-pawel-ii
Św. Jan Paweł II cieszył się wielkim autorytetem i wielu ludzi zbliżył do Chrystusa.
Pozdrawiam Was i Waszych rodziców i życzę wam, żebyście dzięki wierze w Jezusa byli szczęśliwi.
Temat: Tydzień Miłosierdzia - Jak powstał obraz Jezusa Miłosiernego.
https://www.youtube.com/watch?v=cgqgtt6w8_g
Tutaj znajdziecie katechezę. Kolejne odcinki w najbliższym czasie. Pozdrawiam.
Temat: Pierwsza wspólnota chrześcijańska.
Witam po świętach. Myślę, że wszyscy mamy natchnienie do dalszej nauki. Po katechezach liturgicznych związanych z Wielkim Postem i Wielkim tygodniem wracamy do katechez programowych. Chcemy dzisiaj sięgnąć do początków Kościoła. Mamy czas, gdzie jeszcze żyją naoczni świadkowie Jezusa czyli Apostołowie. Oni to po zesłaniu Ducha Świętego otrzymują wewnętrzną siłę, aby mówić innym najprostszą katechezę: Jezus Zmartwychwstał i żyje!!! Początki Kościoła są głównie opisane w Dziejach Apostolski oraz w Listach św. Pawła, który był głównym i najbardziej dynamicznym ewangelizatorem. Do listów św. Pawła przejdziemy później. Rozpocznijmy od przeczytania fragmentu z Dziejów Apostolskich – zwanego fachowo ® Summarium. Jest to podsumowanie ogólnego stanu pierwotnej wspólnoty chrześcijan. Oczywiście autor zwraca tylko uwagę na to co jest pozytywne i świadomie pomija problemy.
Życie pierwotnego Kościoła – (Dzieje Apostolskie 2,42-47)
42 Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach. 43 Bojaźń ogarniała każdego, gdyż Apostołowie czynili wiele znaków i cudów. 44 Ci wszyscy, co uwierzyli, przebywali razem i wszystko mieli wspólne. 45 Sprzedawali majątki i dobra i rozdzielali je każdemu według potrzeby. 46 Codziennie trwali jednomyślnie w świątyni, a łamiąc chleb po domach, przyjmowali posiłek z radością i prostotą serca. 47 Wielbili Boga, a cały lud odnosił się do nich życzliwie. Pan zaś przymnażał im codziennie tych, którzy dostępowali zbawienia.
Mamy tutaj niemalże idealny obraz pierwszych chrześcijan. Św. Łukasz – autor Dziejów Apostolskich ukazuje w wyraźny sposób charakterystyczne pozytywne cechy pierwszych chrześcijan. Możemy wyróżnić cztery.
1.
Nauka Apostołów: Katechizm, czyli podstawy wiary.
2. Wspólnota: Dbali o siebie nawzajem. Każdy wiedział, że w razie potrzeby może liczyć na pomoc wspólnoty czyli parafii.
3. Łamanie Chleba: Schodzili się razem niedzielę na wspólną celebrację Mszy św.
4. Modlitwa: Liczyli się z Bogiem. Wierzyli Dobremu Ojcu i zwracali się do Niego w modlitwie.
Pytanie do refleksji: Czy te cztery cechy pierwotnego Kościoła możemy zauważyć w Kościele naszych czasów: np: w naszej parafii?
Temat: Przeżywanie wiary w sytuacjach nadzwyczajnych
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.
Trudna sytuacja w jakiej się znajdujemy, mobilizuje nas do troski o samych siebie i innych ludzi.
Ważnym elementem jest troska o życie duchowe. Możliwość zwyczajnych środków tj. Msza św. czy spowiedź przy konfesjonale jest ograniczona do niezbędnego minimum. Dlatego konieczne jest sięgnięcie do środków, które Kościół praktykował w sytuacjach nadzwyczajnych.
Należą do nich: 1) ŻAL DOSKONAŁY, 2) KOMUNIA ŚW. DUCHOWA, 3) MODLITWA RODZINNA. Na tych trzech filarach opieramy życie duchowe w obecnej sytuacji. Aby owocnie z nich skorzystać konieczna jest wiara i dokładne zrozumienie istoty rzeczy. Najpierw podajemy jak to wygląda w praktyce. Natomiast pełne wyjaśnienie i uzasadnienie znajdziemy w oddzielnym artykule.
I. Żal doskonały = Żal z miłości
Pojęcie: Żal za grzechy to ból duszy z powodu popełnionych grzechów. Żal z miłości do Boga połączony z pragnieniem przystąpienia do spowiedzi gdy ustanie epidemia gładzi grzechy ciężkie i daje stan łaski uświęcającej.
W PRAKTYCE:
1) wzbudzić w sobie pragnienie przyjęcia sakramentu pokuty (z postanowieniem przystąpienia do niego przy najbliższej okazji); (Panie Jezu Chryste, chcę iść do spowiedzi, ale teraz nie mam takiej możliwości, obiecuję, że przystąpię do spowiedzi jak tylko ustanie epidemia)
2) zrobić rachunek sumienia i w odniesieniu do wykrytych grzechów postanowić nie popełniać ich w przyszłości (jak w ramach przygotowania do spowiedzi sakramentalnej);
3) wzbudzić w sobie żal za popełnione grzechy ze względu na miłość do Boga – tak uczciwie, jak tylko potrafimy (Ach żałuję za me złości, jedynie dla Twej miłości, bądź miłościw mnie grzesznemu do poprawy dążącemu)
4) przyjąć Komunię świętą (duchowo).
II. Komunia św. duchowa
W PRAKTYCE:
1. Trzeba wierzyć w sakramentalna obecność Jezusa Chrystusa.
2. Jesteśmy w stanie łaski (dzięki żalowi doskonałemu)
3. Wzbudzamy w sobie pragnienie przyjęcia Komunii świętej.
4. Odmawiamy poniższą modlitwę.
Kładę się u Twych stóp, o mój Jezu, i ofiarowuję Ci moje skruszone serce,
uniżone w swojej nicości i Twojej świętej obecności. Adoruję Cię w sakramencie Twej miłości, niewysłowionej Eucharystii. Pragnę przyjąć Ciebie w tym ubogim przybytku, jaki oferuje Ci mój umysł. Czekając na radość z sakramentalnej komunii, pragnę przyjąć Cię w duchu. Przyjdź do mnie, O mój Jezu, kiedy ja, ze swojej strony, przychodzę do Ciebie! Niech Twoja miłość ogarnie moje całe jestestwo w życiu i śmierci. Wierzę w Ciebie, Tobie ufam, Ciebie miłuję
Proszę skorzystać z transmisji internetowej, którą będziemy prowadzić.
Temat: Triduum Paschalne – centrum roku liturgicznego.
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.
Wiara wymaga odrobinę wiedzy, którą zdobywacie w szkole podczas katechezy. Sytuacja wymusza, aby korzystać z dobrodziejstw technologicznych. Żeby lekcje miały sens. To proszę o założenie sobie e-zeszytu. Robimy folder z tutułem KATECHEZA lub RELIGIA. Następnie proszę wklejać do plików tekstowych zamieszczony materiał, żeby go móc potem spokojnie poczytać. Lekcjom będzie nam towarzyszyć modlitwa Papieża Franciszka, która brzmi następująco:
„Boże Ojcze, Stwórco świata, wszechmogący i miłosierny, który z miłości do nas posłałeś na świat swojego Syna jako lekarza dusz i ciał, spójrz na swoje dzieci, które w tym trudnym momencie niepewności i lęku w wielu regionach Europy i świata, zwracają się do Ciebie szukając siły, zbawienia i pocieszenia.
Uwolnij nas od chorób i strachu, ulecz naszych chorych, pociesz ich rodziny, daj mądrość rządzącym, energię i siłę lekarzom, pielęgniarkom i wolontariuszom, życie wieczne zmarłym. Nie opuszczaj nas w chwili próby, ale uwolnij nas od wszelkiego zła. O to Cię prosimy, który z Synem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki. Amen.
Maryjo, Uzdrowicielko chorych i Matko nadziei, módl się za nami!”.
Temat: Niedziela Palmowa.
Przed Wielkanocą, katecheza koncentruje się głównie na tym, abyśmy dzięki wiedzy coraz lepiej przeżywali, tę najważniejszą Uroczystość w ciągu roku liturgicznego.
Obecnie przygotowania do świąt, zarówno te materialne jak i duchowe są utrudnione. Jednakże nie możemy siedzieć z założonymi rękami. Staramy się podtrzymać płomyk wiary.
Zbliża się Niedziela Palmowa zwana również Niedzielą Męki Pańskiej. Organizuje się w ten dzień procesję z palmami na pamiątkę wydarzenia które opisuje Ewangelia. Przeczytajmy ten fragment:
Ewangelia Mt 21, 1-11 (Rok A – 2020)
Wjazd Jezusa do Jerozolimy
Gdy się przybliżyli do Jerozolimy i przyszli do Betfage na Górze Oliwnej, wtedy Jezus posłał swoich uczniów i rzekł im: "Idźcie do wsi, która jest przed wami, a zaraz znajdziecie oślicę uwiązaną i źrebię z nią. Odwiążcie je i przyprowadźcie do Mnie. A gdyby wam kto co mówił, powiecie: «Pan ich potrzebuje, a zaraz je puści»". Stało się to, żeby się spełniło słowo proroka: "Powiedzcie Córze Syjońskiej: Oto Król twój przychodzi do ciebie łagodny, siedzący na osiołku, źrebięciu oślicy". Uczniowie poszli i uczynili, jak im Jezus polecił. Przyprowadzili oślicę i źrebię i położyli na nie swe płaszcze, a On usiadł na nich. A ogromny tłum słał swe płaszcze na drodze, inni obcinali gałązki z drzew i ścielili na drodze. A tłumy, które Go poprzedzały i które szły za Nim, wołały głośno: "Hosanna Synowi Dawida. Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie. Hosanna na wysokościach". Gdy wjechał do Jerozolimy, poruszyło się całe miasto, i pytano: "Kto to jest?" A tłumy odpowiadały: "To jest prorok Jezus z Nazaretu w Galilei".
Temat: Niedziela Palmowa
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. Zbliżają się powoli święta. To nasze świętowanie nazywamy Wielkim Tygodniem.
Wielki tydzień rozpoczyna się od Niedzieli Palmowej. Nazwa się tak, ponieważ Jezus na tydzień przed swoją Męką, wjechał na osiłku do Jerozolimy, ale ludzie wtedy cieszyli się i rzucali na drogę gałązki palmowe. Byli przekonani, że Jezus to prawdziwy Mesjasz czyli oczekiwany nowy Król Izraela. Wierzyli, że wygoni Rzymian ze Świętego Miasta. Ewangelista Mateusz – tak opisuje to wydarzenie:
Ewangelia Mt 21, 1-11 (Rok A – 2020)
Wjazd Jezusa do Jerozolimy
Gdy się przybliżyli do Jerozolimy i przyszli do Betfage na Górze Oliwnej, wtedy Jezus posłał swoich uczniów i rzekł im: "Idźcie do wsi, która jest przed wami, a zaraz znajdziecie oślicę uwiązaną i źrebię z nią. Odwiążcie je i przyprowadźcie do Mnie. A gdyby wam kto co mówił, powiecie: «Pan ich potrzebuje, a zaraz je puści»". Stało się to, żeby się spełniło słowo proroka: "Powiedzcie Córze Syjońskiej: Oto Król twój przychodzi do ciebie łagodny, siedzący na osiołku, źrebięciu oślicy". Uczniowie poszli i uczynili, jak im Jezus polecił. Przyprowadzili oślicę i źrebię i położyli na nie swe płaszcze, a On usiadł na nich. A ogromny tłum słał swe płaszcze na drodze, inni obcinali gałązki z drzew i ścielili na drodze. A tłumy, które Go poprzedzały i które szły za Nim, wołały głośno: "Hosanna Synowi Dawida. Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie. Hosanna na wysokościach". Gdy wjechał do Jerozolimy, poruszyło się całe miasto, i pytano: "Kto to jest?" A tłumy odpowiadały: "To jest prorok Jezus z Nazaretu w Galilei".
Jednakże jak pokazały późniejsze wydarzenia - Jezus ich wszystkich zaskoczył i zrobił wszystko tak, żeby wypełnić to co Jego Ojciec Mu polecił. Na czym to zaskoczenie polegało dowiecie się w kolejnej katechezie.
Na pamiątkę uroczystego wjazdu Jezusa do Jerozolimy poświęcamy w kościołach palmy. Wtedy to były zwykłe gałązki z drzewa. Dziś natomiast w niektórych regionach robi się piękne, duże i bardzo kolorowe palmy.
Pomódlmy się na zakończenie: Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.